Za plon główny (w rozumieniu ustawy) uznaje się w przypadku:

Umowa ubezpieczenia może obejmować wszystkie lub wybrane przez producenta rolnego rodzaje ryzyka, przy czym należy pamiętać, że w przypadku ubezpieczenia obowiązkowego należy mieć ubezpieczone co najmniej 50% powierzchni upraw w okresie w okresie 12 miesięcy (liczonym od 1 lipca następującego po roku, za który rolnik uzyskał płatności bezpośrednie) w zakresie co najmniej jednego z ryzyk: powodzi, suszy, gradu, ujemnych skutków przezimowania lub przymrozków wiosennych.

Ustawa z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich określa dwa rodzaje umów ubezpieczenia, na które przysługuje wsparcie z budżetu państwa poprzez dofinansowanie składki oraz dotacje dla zakładów ubezpieczeń.

W razie zawarcia umowy ubezpieczenia obejmującej wyłącznie nieruchomość wspólną lub też na cudzy rachunek, wspólnota będzie dłużnikiem ubezpieczyciela z tytułu składki.

Zarząd wspólnoty działając na podstawie zgody udzielonej przez właścicieli lokali, może negocjować warunki ubezpieczenia poszczególnych lokali, a tym samym otrzymać wymierny rabat w wysokości składki ubezpieczeniowej.

W kwestii ubezpieczenia dla wspólnoty mieszkaniowej, może ona ograniczyć się do negocjowania warunków ubezpieczenia obejmującego wyłącznie nieruchomość wspólną, pozostawiając tym samym kwestię indywidualnego ubezpieczenia do uznania poszczególnych właścicieli wyodrębnionych lokali. Takie rozwiązanie, w pełni zgodne z ustawowym podziałem kompetencji zarządczych we wspólnocie, niesie ze sobą możliwość pozostawania „białych plam” na mapie ryzyka ubezpieczeniowego.