W starożytności, w czasach wielkich żaglowców, kultura Grecji i Fenicji rozwijała się na skrzyżowaniu szlaków handlowych. Oba te narody uczyniły z morskiego handlu potężną siłę napędową swoich gospodarek. Życie na morzu było jednak pełne ryzyka, a każdy rejs mógł skończyć się katastrofą z powodu burz, piratów lub innych zagrożeń. W odpowiedzi na te niebezpieczeństwa, armatorzy zaczęli organizować się w struktury zwane „koinoniami” – zrzeszenia skupiające ludzi wspólnie finansujących ochronę i pokrycie szkód.

Słowo "koasekuracja" wywodzi się z łaciny, gdzie słowo co- (lub con-) oznacza "razem", "wspólnie", a assecurare pochodzi od securus, czyli "bezpieczny" lub "pewny". Assecurare oznaczało pierwotnie "udzielić gwarancji" lub "zapewnić bezpieczeństwo". Z połączenia tych dwóch członów powstało pojęcie co-assecuratio, które dosłownie oznacza wspólne zapewnienie bezpieczeństwa lub wspólną ochronę.

Komisja Nadzoru Finansowego - to organ administracji publicznej, który sprawuje nadzór nad rynkiem finansowym w Polsce. 

KNF nadzoruje banki, zakłady ubezpieczeń, fundusze emerytalne, instytucje płatnicze, rynek kapitałowy, a także instytucje pożyczkowe i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe.

Słowo "klauzula" pochodzi od łacińskiego terminu "clausula", który oznacza "zamknięcie", "zakończenie" lub "zawężenie".

W kontekście ubezpieczeniowym "klauzula" odnosi się do specyficznego zapisu lub postanowienia w umowie ubezpieczeniowej, który wprowadza dodatkowe warunki, wyłączenia lub ograniczenia w ochronie ubezpieczeniowej. Klauzule mogą dotyczyć szczególnych sytuacji, ryzyk lub obowiązków stron umowy.

Słowo „karencja” pochodzi od łacińskiego słowa „carentia”, które oznacza „brak czegoś”, „niedobór”. W ubezpieczeniach termin ten odnosi się do okresu, w którym mimo posiadania polisy ubezpieczeniowej, ochrona ubezpieczeniowa jeszcze nie obowiązuje, czyli ubezpieczony nie może jeszcze skorzystać z odszkodowania lub innych świadczeń.

W praktyce oznacza to, że w umowie ubezpieczenia może być zastrzeżony okres, na przykład 30 dni od dnia zawarcia umowy, w którym ubezpieczony nie otrzyma świadczeń, nawet jeśli zdarzy się wypadek objęty umową. Okres ten służy często zabezpieczeniu interesów ubezpieczyciela przed nadużyciami, takimi jak zawieranie ubezpieczenia już po wystąpieniu zdarzenia ubezpieczeniowego.

ITC – Hulls (Institute Time Clauses – Hulls) zostały opracowane przez Institute of London Underwriters - to standardowe klauzule stosowane w polisach ubezpieczeniowych dla statków.

Regulują one m.in. ryzyka, na jakie narażony jest statek oraz zasady postępowania w przypadku szkód – co ciekawe ich pierwsze wersje pojawiły się już w XIX wieku i od tego czasu były wielokrotnie aktualizowane.